Jest uznawana za jedną z najlepszych kuchni świata. Odzwierciedla bogate dziedzictwo kulturowe świata arabskiego. Można tu spotkać potrawy typowe dla krajów arabskich takie jak: jak kuskus, tadżin (gulasz, duszone mięso z warzywami) i harira (pikantna zupa z soczewicy). W kuchni marokańskiej stosuje się też daktyle, kasze, chleb i makaron. Maurowie wzbogacili kuchnię Maroka o akcenty rodem z Andaluzji (oliwki, oliwę, orzechy, owoce i zioła), a Arabowie sprowadzili przyprawy z Indonezji. Na tą swoistą mieszankę kulturową nałożyły się dodatkowo wpływy francuskie, dzięki którym śniadanie, składa się zazwyczaj z kawy z mlekiem i słodkiego rogalika.
Na śniadanie najczęściej spożywa się omlet lub też słodkie rogaliki. Typowe berberyjskie śniadanie to chleb maczany w miodzie, oliwie z oliwek, oleju arganowym lub amlou czyli berberyjskiej czekoladzie, w której skład wchodzą trzy składniki tj: miód, argana i zmielone migdały.
Na obiad jako danie główne podaje się zazwyczaj zestaw lekkich sałatek np. z zielonej papryki, pomidorów i czosnku lub też duszonych warzyw bakłażan czy też cukinia. Następnie podaje się specjały takie jak pieczone na grillu mięso lub ryby z kaszą kuskus (z grubo mielonej pszenicy) oraz tażin z chlebem. Czasami kuskus jest głównym składnikiem potrawy, Kuleczki kaszy, które ostatnio robi się z semoliny, gotowane na parze z wody lub bulionu, podaje się na dużej tacy, polane na wierzchu gulaszem mięsno-warzywnym. Tażin (czyli gulasz) uznawany jest za specjał w kuchni marokańskiej. Potrawę przyrządza się w glinianym, stożkowym naczyniu, które również nosi nazwę tażin.
Jednym z najsmaczniejszych jest tażin z mięsa baraniego z suszonymi śliwkami. Innym specjałem mogą być briwats są to małe pierożki, wypełnione różnym nadzieniem z mielonego mięsa, ryby, orzechów i ugotowanego w mleku ryżu lub pastilla mielone mięso gołębia oraz przyprawiane cytryną jaja, migdały, cynamon, szafran i cukier, poprzedzielane warstwami ciasta.
Na kolację serwuje się gęstą zupę harirę z baraniny, soczewicy, ciecierzycy, cebuli, czosnku, pomidorów, świeżych ziół i przypraw lub kebab. Zupę harirę najczęściej spożywa się w ramadanie czyli w miesiącu postu dlatego, że jest bardzo pożywna.
Innym składnikiem potraw, typowym dla całego świata arabskiego jest harissa (pasta z ostrej, czerwonej papryki, oliwy z oliwek i czosnku), znana szczególnie w Tunezji.
Jako desery podaje się w Maroku półmiski owoców, naleśniki smażone w głębokim tłuszczu, podawane z miodem lub kaab el ghzal (rogalik nadziewany pastą migdałową i polany lukrem). Te obfite posiłki popija się herbatą miętową tzw whisky marokańskie. Jest to chińska zielona herbata z dużą ilością cukru oraz świeżej mięty lub kawą, czarną bądź z cynamonem.
Berber whisky, w brew swojej nazwie nie ma nic wspólnego z alkoholem. Jest to tradycyjna aromatyczna zielona herbata. Berberowie uważają, że ten gorący napój jest najlepszym sposobem na złagodzenie odczuwania wysokiej temperatury na pustyni.
Celebracja picia herbaty jest też bardzo ważnym elementem życia społecznego. Berber whisky pije się o różnych porach dnia, ale zawsze po trzy szklaneczki. Jak głosi marokańskie przysłowie:
„Pierwsza szklanka jest gorzka jak życie,
Druga jest tak silna jak miłość,
Trzecia z nich jest tak słodka jak śmierć”
Berber whisky przygotowuje się zaparzając zieloną herbatę ze świeżymi liśćmi mięty nana oraz dużą ilością cukru (powinno być 5 łyżeczek na każdą łyżeczkę herbaty). Wywar zaparza się w czajniczku, z którego przelewa się do małych szklaneczek. Jeśli na herbacie powstaje charakterystyczna piana oznacza to, że wywar się udał.